UIT  WIND  EN  WATER

Mijn blik verloor zich
in een eindeloze lucht
waar wolken, hun vormen ten spijt,
alleen zichzelf nog betekenden.

Een vergeten lied kwam in vlagen
met het verwaaide klokkenspel
tot in de straten van de stad.
Meegevoerd over de dijk
verdween het, als de voorbije dagen,
achter de horizon.

Op en af met de getijden
sloegen golven hun slag,
meldden oceanen zich op het strand.
Hun verten hier ongezien,
van vreemde kusten een vermoeden.

Het was de wind die woorden waaide
en het water dat stroomde in de regels
geschreven uit mijn hand.


T.g.v. de Nationale Gedichtendag 2016  Thema : Herinnering