DE  LAATSTE  GETUIGEN

Zij vertelden, toen het kon,
wat zich hier laat herdenken.
Wij hoorden en lazen hoe het was,
zij waren er bij,
wonen nog in de herinnering
waar geen kleur zich voegt.

Zij zijn de namen die we dragen,
hun verhalen die ons omringen
blijvend doorgegeven
opdat geen mens in schaduw leeft.

Want de vluchteling van toen
is nog altijd onderweg,
kent grens noch afstand en
ofschoon onder ons, niet herkend
waar de blik is afgewend.

De geschiedenis vraagt om adem
en een stem voor alle tijden.
Zo zal dit verleden niet voltooid zijn,
maar tegenwoordig en toekomend.


Geschreven en voorgedragen t.g.v. Dodenherdenking 4 mei 2015