WATER  WIJST  DE  WEG

Geef vaste grond
voor wankel evenwicht,
het water zal je dragen.
Stad en land
tonen hun ongekende
lang verborgen kant,
glijden zacht je tegemoet
alsof je hier altijd al hoorde.

In stil vertraagde tijd
wijst dit water de weg
waar gedachten dwalen
tot buiten hun oevers.
Waar jij wordt uitgewist
spiegelen wolken zich terug

Lichter aan land te komen
uit herinnerd landschap
waar je even deel van was.

Bij de seizoensopening van de kanoroute