DEN  HELDER  4  MEI  2011

(Voorgedragen bij de herdenkingsplechtigheid)

Hoeveel stilte vraagt herdenken,
de herhaalde weg te gaan naar
een verleden in vervagend zwartwit.
Terug naar de kleinste stap
waarmee de waanzin ruimte kreeg.
Terug naar de geringste daad
waaruit verzet kon groeien.
Naar een oorlog, die, zich verder
verwijderend, opnieuw nabij komt.

Hoeveel stilte om te gedenken.
Zoveel namen, herinnerd in de verhalen
die zij dragen, hoe bitter lot hen trof
in de geschonden stad en ver van daar.
Weerloos toen de bommen vielen,
naamloos in het kamp dat zich sloot,
reddeloos op vreemde zee gebleven.

Zo stil kan het niet zijn of
een dure plicht laat zich horen:
een brug te slaan naar vandaag
voor die vraag, waarop het antwoord leidt
naar een samenleving in verbondenheid.
Eerst dan krijgt het grootste offer een plaats.
Eerst dan komen zij die ons hier brachten,
uit de stilte opgestaan, weer thuis,
staan wij stil, naast hen.