50  JAAR  DE  SCHOOTEN

Ver voor deze vijftig jaar
de eeuwen waarop wij staan,
hun nagelaten sporen:
een houten lepel, leren schoen.
Over de scherven van oud bestaan
een haastig heden neergelegd.

Op de kaart de lijnen getrokken.
Getekend voor levens
in eendere kamers
groeit een wijk, krimpt de ruimte.
Steen voor steen, een horizon gewist.

Zo worden winkels tot plaza,
vindt men zichzelf in de huizen
en elkaar in het park
waar de zomers zich herhalen.
Een regenboog kleurt de fontein.

We tellen de jaren tot een feest,
de rug naar de tijd gekeerd.
Schout en schepenen, Floris de Vijfde,
alleen de straten willen terug.