JOHANNA

Voor deze jutter geen wrakhout
in een zoektocht langs de vloedlijn
want gevangen in een verzameling
uit een oude oorlog aangespoeld.
Munitie voor een nieuw conflict
geborgen in het huis
waar in vertraagde tijd
de schokgolf al zichtbaar leek.

En al wat nu is opgeblazen
blijft vooralsnog uit beeld
totdat het stof is neergedaald.

Hoe Helders kan het zijn
je te verliezen in granaten,
hier grootgebracht met grof geschut.
Het geratel boven het duin en wij
de lege hulzen in het zand.

Met kanonnen vertrouwd rust deze stad
op meer springstof dan ons lief kan zijn.


Bekende Helderse, aangehouden na de ontdekking van een
verzameling explosieven in haar huis.

STADSGEZICHTEN

Het is de wind die hier elke stilte vult.
Het is de zee die de vroegste voetstap wist.
Het is wat leeft bij getijden
onder een ruimte die geen woorden vraagt.
Het is wat je ongeweten bij je draagt

Het is de herinnering die oplicht
in geslonken straten.
De steeg een geheimplaats,
in het huis nog de kamer waar
vuurtorenlicht je wakker hield.
Het is de plek die wil getuigen
van het kind dat je was
in de man die je werd.

Het meest misschien toch de gezichten.
In hun blikken wordt jouw stad gekend.
De namen veelal onbekend,
hun stemmen zou je niet herkennen.
Maar in de straten waar zij gaan
ben jij steeds thuis.


Bij het 25-jarig jubileum van de' Helderse Historische Vereniging'