GEDICHT

Het gedicht een onderdak
voor wat je niet dacht te vinden:

wat oplicht tussen de regels,
daarop het zicht,

het zingen achter de woorden,
daarin de thuiskomst,

de weemoed van het voorbije,
daarvan de herkenning.

Het gedicht een schuilplaats,
een plek om te blijven.


T.g.v. Gedichtendag  2013

MAN  EN  PAARD

N.a.v. de bestuurscrisis in de gemeenteraad

Bij naam genoemd,
de ogen gesloten
voor eigen weerspiegeld gedrag.
Stokken om te slaan,
als altijd voorhanden,
missen het doel
maar treffen de stad,
opnieuw bespot en teruggezet.
Kort van zicht komen lange tenen
struikelend tot stilstand,
weinig meer te bieden
dan het eigen gelijk,
de werkelijkheid erbuiten
op grote afstand.
Van al wat men beoogde
dit schamel residu.